اطلاعیه مهم در خصوص طبقه بندی شرکتهای درج شده در بازار پایه فرابورس ایران در تابلوهای”پایه زرد”،”پایه نارنجی”و”پایه قرمز

سازمان فرابورس طی اطلاعیه ای طبقه بندی  شرکتهای درج شده در بازار پایه فرابوس ایران در تابلوهای ” پایه زرد” ، “پایه نارنجی”  و ” پایه قرمز” را منتشر و دستورالعمل مرتبط را ابلاغ نمود.

در این خصوص شرکت لوله و تجهیزات سدید با نماد فسدید بر اساس معیارهای سازمان فرابورس در دستور العمل ارایه شده، واجد شرایط حضور در تابلو قرمز(انجام یک روز معاملاتی در ماه) و شرکت گروه صنعتی سدید نیز طبق معیارهای مرتبط ارایه شده، واجد شرایط حضور در تابلو نارنجی(انجام یک معامله در هفته) خواهد بود.

منبع:

http://yon.ir/zOGUc

پای آب‌شیرین‌کن‌ها به جنوب ایران باز می‌شود

اقلیم خشک ایران باعث شد همواره دغدغه آب بر روی دوش این کشور سنگینی کند؛ دغدغه‌ای که راهکارهای مختلفی برای حل آن در نظر گرفته شده و به نظر می‌رسد استفاده از واحدهای آب شیرین‌کن سرخط مهم‌ترین اقدامات درحال انجام بوده و در این راستا ۶۸ واحد تأسیسات نمک‌زدایی آب در نوار ساحلی جنوب کشور در حال احداث و بهره برداری است.

به گزارش ایسنا، برای تأمین آب برخی استان‌ها و کم‌رنگ‌تر شدن دغدغه کم آبی، استفاده از آب دریاها هم یکی از راه‌حل‌هاست. به گفته کارشناسان، با وضعیت کنونی خشکسالی و تغییر اقلیم موجود، چاره‌ای جز رفتن به سمت تأمین آب شیرین از محل آب دریا وجودنخواهد داشت، در این راستا نیز مطالعاتی که وزارت نیرو و شرکت مهندسی آب و فاضلاب کشور انجام داده، به تصویب رسیده و ابلاغ شده است که در فاز اول، آب مورد نیاز حاشیه صد کیلومتری جنوب کشور در استان‌های سیستان و بلوچستان، هرمزگان، خوزستان و بوشهر، به‌طور کامل از آب دریا تأمین شود و از آب‌های درون سرزمینی رفع نیاز شود.

هم‌چنین طبق برنامه‌ریزی انجام شده، باید در آینده دو میلیون مترمکعب در شبانه‌روز، آب‌شیرین کن داشته باشیم؛ هم‌اکنون نیز ۴۰۰ هزار مترمکعب آب شیرین کن در حال ساخت و بهره برداری است و قرار شده تا طی دو فاز، با تأمین ۳۰۰ هزار مترمکعب آب در شبانه‌روز، به اهداف مورد نظر دست یافت و به نظر می‌رسد که با این رویکرد دولت بتواند گام بزرگی در این حوزه بردارد.

موضع دولت درباره تأسیس واحدهای آب شیرین‌کن

اواسط سال گذشته بود که رئیس جمهوری بر این مساله تاکید کرده و گفته بود که ایران تقریباً در یک منطقه خشک قرار گرفته است و ما باید برای مردم به فکر آب باشیم؛ ایران هیچ مشکل آبی ندارد، بلکه مشکل تلاش و برنامه‌ریزی دارد. وی هم‌چنین گفته بود در جنوب و شمال آب داریم؛ چطور تمام کشورهای حاشیه جنوبی خلیج فارس از این آب استفاده می‌کنند و ما استفاده نمی‌کنیم و همه چشم ما به آسمان بوده که باران ببارد. خداوند منابع بزرگ آب را در کنار ما قرار داده و باید از آن‌ها استفاده کنیم.

به گفته او، در شمال باید همانند دیگر همسایگان از دریای خزر استفاده کنیم. در حالی که دیگران در حال بهره‌گیری از آب دریای خزر هستند اما ما معطل مانده‌ایم و تماشا می‌کنیم. کشورهای همسایه در دریای خزر، این همه آلودگی درست می‌کنند، به‌گونه‌ای که در ساحل خزر در مازندران، گیلان و گلستان لایه نفتی روی آب بسته شده است و ما استفاده مشروع‌مان از این دریا را به بهانه‌های بسیار جزئی که نادرست و ناصحیح است، انجام نمی‌دهیم.

همچنین اواسط سال گذشته، رضا اردکانیان – وزیر نیرو – اعلام کرد که در زمینه آب‌شیرین‌کن‌ها، ۱۴۲ قرارداد مشارکت بخش خصوصی با سرمایه‌ای بالغ بر ۷,۳۰۰ میلیارد تومان منعقد شده است و وزارت نیرو برنامه‌های ویژه‌ای را برای این موضوع در نظر گرفته است.

احداث و بهره‌برداری ۶۸ واحد نمک‌زدایی در جنوب کشور

بر این اساس، معاون مهندسی و توسعه شرکت مهندسی آب و فاضلاب کشور، با اشاره به اجرای سیاست تأمین آب شرب نوار ساحلی جنوب کشور از دریا، گفت: در راستای این سیاست‌ها ۶۸ واحد تأسیسات نمک‌زدایی آب در نوار ساحلی جنوب کشور در حال احداث و بهره‌برداری است.

شاهین پاکروح در گفت‌وگو با ایسنا، با بیان این‌که به استناد بند الف ماده‌ی ۳۶ برنامه‌ی ششم توسعه، دولت مکلف است تا پایان اجرای برنامه، حداقل ۳۰ درصد آب آشامیدنی مناطق جنوبی کشور را از طریق شیرین‌سازی آب دریا تأمین کند، اظهار کرد: در حال حاضر در کشور ۶۲ واحد نمک‌زدایی آب با مجموع ظرفیت تولید ۲۶۰ هزار مترمکعب در شبانه روز در حال بهره‌برداری و ۲۵ واحد دیگر نیز با مجموع ظرفیت تولید ۲۳۶۲۲۰ مترمکعب در شبانه روز در دست ساخت است.

وی افزود: از این تعداد ۶۸ واحد با مجموع ظرفیت تولید روزانه‌ی ۴۳۹ هزار مترمکعب در استان‌های واقع در حاشیه‌ی خلیج فارس و دریای عمان قرار دارند که از نظر تعداد ۲.۷۸ درصد و از نظر ظرفیت ۵.۸۸ درصد کل تأسیسات نمک‌زدایی آب شرب کشور را شامل می‌شود.

معاون مهندسی و توسعه شرکت مهندسی آب و فاضلاب کشور درباره دیگر طرح‌ها نیز توضیح داد: علاوه بر طرح‌های مذکور، مطالعات طرح جامع ارزیابی سامانه‌های نمک‌زدایی از آب‌های شور و لب شور در مناطقی از هفت استان در نوار ساحلی جنوبی کشور که در فاصله ۱۰۰ کیلومتری از خلیج فارس و دریای عمان قرار دارند، انجام شده است. در این مطالعات امکان جبران کمبود آب استان‌های هرمزگان و بوشهر و بخشی از استان‌های سیستان و بلوچستان، کرمان، فارس، خوزستان و کهگیلویه و بویر احمد از طریق سامانه‌های آب شیرین‌کن همزمان بررسی شده است.

تولید برق پاک در انگلیس رکورد زد

انگلیس به مدت دو هفته از زغال سنگ برای تولید برق استفاده نکرد که طولانی‌ترین رکورد ثبت شده از دهه ۱۸۸۰ تاکنون بوده است.

به گزارش ایسنا، اپراتور سیستم برق ملی انگلیس (ESO) که بر تولید برق این کشور نظارت دارد اعلام کرد زغال سنگ آخرین بار در ۱۷ مه استفاده شد.

فینتان اسلای، مدیر ESO گفت: رکورد انگلیس برای تولید نیروی خورشیدی نیز در ماه مه شکسته شد.

انگلیس رکورد یک هفته بدون زغال سنگ را اوایل ماه مه شکست و به گفته اسلای، چنین اتفاقی از این پس متداول خواهد شد.

به گفته مدیر ESO، دولت قصد دارد تا سال ۲۰۲۵ به فعالیت نیروگاههای زغال سوز پایان دهد و انتشار کربن را محدود کند با این همه کار زیادی وجود دارد که باید انجام شود اما با افزودن شدن ظرفیت بیشتر انرژی‌های تجدیدپذیر به سیستم، پیشرفت سریعی در این خصوص انجام می‌گیرد.

بر اساس گزارش شبکه خبری بی بی سی، نخستین ژنراتور زغال سوز متمرکز جهان در سال ۱۸۸۲ در هولبورن ویاداکت لندن گشوده شد. حدود شش ساعت طول می‌کشد تا نیروگاههای زغال سنگ گرم شوند.

در طول مدت دو هفته‌ای که زغال سنگ مورد استفاده قرار نگرفت، گاز حدود ۴۰ درصد از برق مورد نیاز انگلیس را تأمین کرد در حالی که سهم نیروی هسته‌ای ۲۰ درصد و باد ۱۳ درصد بود.

انتهای پیام

ضرر پالایشگاه‌های آسیایی از تحریم‌های ضد ایرانی آمریکا

پالایشگاه‌های آسیایی نخستین ماه بدون نفت ایران را سر کردند اما محرومیت از نفت ایران برای آنها بدون هزینه نبود.

به گزارش ایسنا، آمریکا در اوایل ماه مه حاضر نشد معافیت‌هایی که نوامبر گذشته به هشت خریدار بزرگ نفت ایران صادر کرده بود تمدید کند و دولت دونالد ترامپ به طور روشن اعلام کرد قصد دارد همه صادرات ایران را متوقف کند.

به نظر می‌رسد این نظریه اجرا شده است اما مسلماً ایران استراتژی‌های متعددی را به کار بسته تا با دور زدن آمریکا و سرویس‌های متعددی که به رشد کشتی‌ها می‌پردازند، نفت خود را صادر کند.

طبق آمار رفینیتیو آیکان، هفت کشتی ایرانی تا ۳۰ ماه مه محموله‌های خود را در بنادر آسیایی تخلیه کردند و یک کشتی دیگر قرار بود تا روز جمعه برسد.

از این محموله‌ها، شش محموله به چین رفت که بزرگترین مشتری نفتی ایران است و دو محموله هم به هند رفت که دومین مشتری بزرگ نفت ایران به شمار می‌رود. سایر خریداران نفت ایران از جمله ژاپن و کره جنوبی در ماه مه از ایران خرید نداشتند.

پالایشگاه‌ها در منگنه قرار گرفتند

نگاهی به تأثیر از دست دادن نفت ایران نشان می‌دهد مشتریان آسیایی سعی کرده‌اند از سایر منابع نفت کافی تأمین کنند با این حال مجبور شدند برای تأمین نفت مورد نیازشان قیمت بالاتری پرداخت کنند.

طبق آمار رفینیتیو، مجموع واردات نفت آسیا در ماه مه به حدود ۲۴.۸۱ میلیون بشکه در روز رسیده که اندکی کمتر از ۲۶.۷۳ میلیون بشکه در روز در آوریل بوده است.

البته آمار آوریل به این دلیل بالا بود که پالایشگاه‌های چینی پیش از پایان مهلت معافیت‌های آمریکا، نفت بیشتری از ایران خریداری کرده بودند.

آمار واردات مه احتمالاً بالاتر از مارس و فوریه است و نشان می‌دهد پالایشگاه‌های آسیای موفق شدند به نفت دسترسی پیدا کنند با این حال قیمت‌های بالاتر باعث شد سود کمتری داشته باشند و حاشیه سود پالایش در ماه مه به پایین‌ترین حد برای این وقت از سال در ۱۶ سال اخیر سقوط کرد.

سود پالایش هر بشکه نفت دوبی در پالایشگاه سنگاپور روز جمعه ۲.۸۷ دلار بود در حالی که تا یک ماه پیش ۴.۲۱ دلار بود و میانگین ۳۶۵ روزه آن در ۴.۴۲ دلار قرار دارد.

بعید است این انتظار که عربستان سعودی قادر خواهد بود جای نفت ایران را بگیرد، به سودآوری ضعیف پالایشگاه‌های آسیایی کمک کند.

انتظار می‌رود عربستان سعودی قیمت تمامی گریدهای نفتی که به پالایشگاه‌های آسیایی می‌فروشد را برای سومین ماه متوالی افزایش دهد که منعکس کننده تقاضای بالا برای نفت سنگین با توجه به محرومیت از نفت ایران و محدودیت‌های عرضه از سوی اوپک و متحدانش شامل روسیه است.

اتفاق منفی دیگر برای پالایشگاه‌های آسیایی، رشد صادرات محصولات نفتی از سوی چین است که ظرفیت پالایش آن سریع‌تر از تقاضای داخلی رشد می‌کند.

طبق آمار گمرکی، صادرات دیزل چین در آوریل نسبت به مدت مشابه سال گذشته ۴۳ درصد رشد کرد و صادرات سوخت جت این کشور نیز ۳۱ درصد افزایش داشت.

بر اساس گزارش رویترز، در مجموع پالایشگاه‌های آسیایی در دو جبهه تحت فشار قرار دارند که شامل هزینه‌های بالاتر نفت به دلیل تحریم‌های آمریکا علیه ایران و دیگری صادرات بالاتر فرآورده‌های نفتی از سوی چین است.