مدیرعامل شرکت ملی نفت ایران اظهار داشت: این برنامه برای ۲۹ پروژه خشکی و ۴ پروژه فراساحل تعریف شده و به افزایش تولید ۲۸۰ بشکه در روز می‌رسد و با اجرای ۱۰ پروژه مرحله سوم رقم تولید بیش از این خواهد بود.

به گزارش خبرنگار ایلنا، مسعود کرباسیان با اعلام اینکه امروز ۱۳ قرارداد افزایش تولید و نگهداشت امضا می‌شود، اظهار داشت: این ایده در سال ۹۵ توسط وزیر نفت مطرح و از سوی وزارت و شرکت ملی نفت پیگیری شد، در سال ۹۷ به تصویب شورای اقتصاد رسید و در سه مرحله کار دنبال شد و در هر مرحله از تجربیات مرحله قبل استفاده می‌شود.

وی با بیان اینکه در این پروژه‌ها نگاه به توان و دانش داخل است، افزود: این برنامه برای ۲۹ پروژه خشکی و ۴ پروژه فراساحل تعریف شده و به افزایش تولید ۲۸۰ بشکه در روز می‌رسد و با اجرای ۱۰ پروژه مرحله سوم رقم تولید بیش از این خواهد بود.

مدیر عامل شرکت ملی نفت گفت: مهندس زنگنه در سال ۹۵ ایده و ابتکار طرح نگهداشت و افزایش تولید نفت را مطرح کرد و پیگیری آن در دستور کار شرکت ملی نفت ایران قرار گرفت و شورای اقتصاد در سال ۹۷ این طرح را با ارزش ۶.۲ میلیارد دلار تصویب کرد.

وی استفاده حداکثری از کالاهای ساخت داخل و بهره‌مندی از دستاوردهای طرح بومی‌سازی کالاهای کاربردی صنعت نفت و اختصاص ۴ درصد از هر قرارداد برای انجام مسئولیت‌های اجتماعی صنعت نفت را از دیگر وجوه قراردادهای طرح نگهداشت و افزایش تولید نفت خواند و گفت: مهندس زنگنه به‌تازگی ابلاغیه‌ای برای تحقق سریع‌تر مسئولیت‌های اجتماعی به کارگروه مربوطه داشته‌اند مبنی بر اینکه اعتبارهای مورد نیاز اختصاص یابد و فعالیت‌های تعریف‌شده اجرایی شود.

زنگنه درباره تأمین منابع مالی این طرح گفت: منابع مالی بر اساس ماده ۱۲ قانون رفع موانع تولید رقابت‌پذیر و از طریق اوراق مشارکت اسلامی تأمین می‌شود؛ یعنی نوعی سرمایه‌گذاری داخلی که با تضمین شرکت ملی نفت قابلیت اجرا پیدا می‌کند. امسال هم بقیه این منابع برای قراردادهای جدید طبق مقررات تأمین می‌شود و مشکل خاصی هم ندارد.

وی در واکنش به بعضی از مشکلات پیش روی پیمانکاران گفت: وزارت نفت و شرکت ملی نفت ایران همان‌گونه که نسبت به تأمین ارز متعهد شده‌اند و تاکنون نیز ارز مورد نیاز را تأمین کرده‌اند، این رویه را ادامه می‌دهند.

وی با اشاره به ۱۰ قرارداد مرحله نخست این طرح که در بهمن ۹۷ به امضا رسید، ارزش آن قراردادها را در مجموع ۷۴۰ میلیون یورو، هدف از اجرای آن را افزایش حدود ۷۵ هزار بشکه‌ای ظرفیت تولید نفت و پیشرفت متوسط آن را حدود ۲۵ درصد عنوان کرد و گفت: حدود ۱۸ دکل حفاری در این پروژه‌ها مشغول فعالیت است و فعالیت‌های در دست اجرا در این ۱۰ قرارداد از طریق سامانه مدیریت پروژه شرکت ملی نفت ایران به طور مستمر رصد می‌شود.

کرباسیان خاطرنشان کرد: بالغ بر ۸۰ درصد نیروهای به‌کار گرفته شده در پروژه‌های این طرح نیز نیروهای بومی هستند.

وی با اشاره به سهم بیش از ۷۰ درصدی ساخت داخل در اجرای ۱۰ قرارداد مرحله نخست طرح نگهداشت و افزایش تولید نفت، افزود: این سهم با اجرای کامل همه قراردادهای طرح به بیش از ۸۰ درصد می‌رسد و حجم پیمان‌های واگذارشده به پیمانکاران فرعی نیز به ۵ هزار و ۴۰۰ میلیارد تومان خواهد رسید.

مدیر عامل شرکت ملی نفت با بیان اینکه در اجرای مرحله دوم این طرح، تعداد دکل‌های فعال به ۲۳ دکل افزایش می‌یابد و با اجرای ۱۳ قرارداد، بالغ بر ۱۸۵ هزار بشکه به ظرفیت تولید نفت کشور افزوده می‌شود، ادامه داد: مرحله سوم قراردادهای طرح نگهداشت و افزایش تولید نفت هم تا پایان سال امضا می‌شود.

https://tv3.ir/live

https://www.aparat.com/feiri_ir/live

https://www.aparat.com/simayeedalat/live

https://www.aparat.com/m_kftehrani1353/live

https://www.aparat.com/irivf/live

پخش زنده مجمع گروه صنعتی سدید

http://majma.roka-co.com

مجمع گروه صنعتی سدید

سهم انرژی بادی و خورشیدی در سبد جهانی تولید برق طی پنج سال گذشته دو برابر شد و جهان را به مسیر محدود کردن پیامدهای گرمایش جهانی نزدیک کرد.

به گفته Tyler Corde عضو بنیاد سیاستگذاری عمومی ایالت تگزاس، طرفداران محیط زیست باید از شرکت های انرژی که در حال توسعه خطوط لوله هستند حمایت کنند چرا که این روش سوخت را ایمن تر و کارآمد تر از سایر روش ها منتقل می‌کند و از انتشار گاز طبیعی به جو جلوگیری کرده و حرکت به سمت انرژی های پاک را تسهیل می‌کند.

به گزارش خبرنگار اقتصادی ایلنا، خوشحالی سازمان های محیط زیستی از تصمیم اخیر دادگاه عالی ایالات متحده در مورد لغو مجوز احداث خط لوله نشان می‌دهد این سازمان‌ها باید در خصوص دیدگاه های خود به این مقوله تجدیدنظر کنند. چرا که در آینده نزدیک سوخت های فسیلی الزاما منبع اصلی انرژی باقی خواهند ماند و خطوط لوله، ایمن ترین وسیله انتقال آنها هستند. به عنوان مثال خط لوله  Atlantic Coast در سال 2014 در پاسخ به نیاز پایدار به گاز طبیعی و حذف تولید برق با استفاده از زغال سنگ و جایگزینی آن با سوخت ارزان و نسبتا پاک گاز طبیعی طراحی شد. ولی به دلیل فعالیت گروه‌های محیط زیست و دعاوی قضایی مرتبط و نیز قوانین محدود کننده، هزینه پروژه 2 برابر شده و به 8 میلیارد دلار رسید. شرایط موجود شرکت سازنده را مجبور کرد که پروژه را متوقف کند و در نتیجه حرکت به سمت انرژی‌های پاک کندتر شده و هزینه انرژی مصرف کنندگان افزایش یافت.

در واقع هیچ شبکه برقی در حال حاضر قادر به تامین انرژی تجدید پذیر به صورت مداوم و 24 ساعته نیست. به عنوان مثال آلمان ، بزرگترین بازار انرژی خورشیدی در جهان، بر سوخت های فسیلی تکیه می‌کند تا در صورت عدم دسترسی به خورشید و باد، انرژی مورد نیاز شبکه  تأمین شود. در این مورد از ذغال سنگ استفاده می شود ، ولی می توان به جای آن از گاز طبیعی استفاده کرد که آلودگی کمتری دارد.

گاز طبیعی محصول جانبی استخراج نفت است و باید به نحوی مصرف شود. بدون خط لوله تولید کنندگان مجبور به سوزاندن این گاز به روش flare هستند. روش دیگر آزاد سازی گاز به جو است که موجب افزایش گاز متان در جو می شود که نسبت به دی اکسید کربن مضرات بیشتری دارد.

بر اساس گزارش سازمان حفاظت محیط زیست آمریکا، در سال 2017 حدود 44.4 میلیون تن گاز طبیعی سوزانده شد. این کار موجب آلودگی شده است و بهره ای از نظر تولید انرژی نداشته است. ادامه این روند منجر به هدر دادن گازی می شود که می تواند برای تولید انرژی استفاده شود. انرژی تجدید پذیر جایگزینی  که بتواند همه نیازهای ما را تامین کند حداقل در زمان کنونی در دسترس نیست.

 بنابراین موردی که سازمان مدافع محیط زیست باید  در نظر داشته باشند این است که موضع کاملا مخالف با سوخت های هیدروکربنی بهتر از موضع کاملا موافق نیست. این موضوع مشابه رژیم غذای انسان است که یک تغذیه متعادل سلامت انسان را تضمین می کند. سوخت های فسیلی در آینده همچنان منبع غالب انرژی در جهان خواهند بود. گاز طبیعی در حرکت به سمت انرژی پاک اهمیت کلیدی دارد و خطوط لوله موثر ترین و ایمن ترین روش تامین انرژی شهرها  هستند این موضوع  تا زمانی که بتوانیم به منبع انرژی پاک تری دست یابیم صادق است.

باور به این که کاهش ظرفیت خطوط لوله منجر به کاهش استفاده از نفت خام می شود، اشتباه  است. تولید کنندگان همچنان تولید می کنند و با این کار صرفا مجبور خواهند شد گزینه های با امنیت کمتر و آسیب رسان به محیط زیست مانند حمل جاده ای را بکار گیرند.

در نهایت بشر می باید به دنبال ایجاد تعادل مابین به حداقل رساندن ردپای کربن / محیط زیست و زندگی سالم باشد. اکنون زمان همکاری  گروه های مدافع محیط زیست و هواداران آنها با شرکتهای تولید انرژی فرا رسیده است.

منبع: بلومبرگ

تدوین و ترجمه: دپارتمان تحقیقات و توسعه بازار گروه صنعتی سدید   

مدیر پالایشگاه دوم مجتمع گاز پارس جنوبی گفت: در ۴ ماهه ابتدایی سال جاری نسبت به مدت مشابه خوراک دریافتی و تولید گاز فازهای ۲ و ۳ افزایش یافته است.