بایگانی دسته ی : اخبار صنعتی و اقتصادی

در حالی که روند اجرایی احداث خط لوله گاز «تاپی» در افغانستان آغاز شده اما پاکستان از تعهدات خود عقب نشینی کرده و برای سرمایه گذاری در این پروژه بهانه تراشی می‌کند.

به گزارش دفتر منطقه‌ای خبرگزاری تسنیم، خط لوله گاز موسوم به «تاپی» پروژه بزرگ منطقه‌ای است که ساخت آن با هدف انتقال گاز ترکمنستان به افغانستان پاکستان و هند آغاز شد.

طول این خط لوله 1814 کیلومتر خواهد بود که 214 کیلومتر آن در ترکمنستان 774 کیلومتر آن در افغانستان و 826 کیلومتر آن نیز در هند و پاکستان احداث خواهد شد.

دو سال پیش کار ساخت 214 کیلومتر از آن در ترکمنستان پایان یافت و خط لوله به ولایت هرات در غرب افغانستان رسید؛ در حال حاضر روند اجرایی این پروژه در هرات آغاز شده و قرار است که با گذشتن از ولایت‌های فراه، نیمروز، هلمند و قندهار به منطقه مرزی «چمن» در پاکستان برسد.

حالا که قرار است این خط لوله به زودی پاکستان برسد اما اسلام‌آباد از تعهدات خود عقب نشینی کرده و حاضر نیست که سهم خود در این پروژه منطقه‌ای را که حدود 8 میلیارد دلار است را بپردازد.

چهار سال پیش مقامات چهار کشور به توافق رسیدند و قرار شد که ترکمنستان 85 درصد از هزینه پروژه تاپی را به عهده بگیرد و کشورهای افغانستان، پاکستان و هند تنها 15 درصد از هزینه آن را بپردازند.

اخیرا رسانه‌های پاکستانی به نقل از مقامات این کشور خاطرنشان کردند که خط لوله گاز تاپی از ولایت‌های ناامن در افغانستان می‌گذرد به همین دلیل اسلام‌آباد حاضر به سرمایه گذاری در این پروژه نیست.

منابع نزدیک به «ندیم بابر» مشاور نخست وزیر پاکستان در امور انرژی به «دنیوز» گفت: پاکستان تنها زمانی که خط لوله گاز در آستانه ورود به این کشور باشد حاضر به سرمایه گذاری خواهد شد؛ همچنین به مقامات ترکمنستان اطلاع دادیم قیمتی که پیش از این روی آن توافق شده بود پذیرفتنی نیست و باید مورد بازبین قرار گیرد.

پاکستان در حالی از ناامن بودن مسیر خط لوله انتقال گاز در افغانستان ابراز نگرانی می‌کند که دولت افغانستان تدابیر ویژه‌ای را برای تامین امنیت آن در نظر گرفته و طالبان نیز با صدور بیانیه‌ای حمایت خود را از این پروژه اعلام کرده است.

گفتنی است که اسلام‌آباد پیش از این خط لوله انتقال گاز موسوم به «صلح» از ایران به پاکستان را نیز نیمه کاره رها کرده است.

امکان بهره‌برداری اقتصادی و بویژه عبور گاز ایران از یک شاهراه افسانه‌ای سوالی است که یک عضو اتاق بازرگانی و یک کارشناس انرژی توضیحاتی پیرامون آن ارائه دادند.

مجیدرضا حریری در گفت‌وگو با خبرنگار اقتصادی ایلنا، درباره چگونگی بهره‌برداری ایران از جاده ابریشم اظهار داشت: آنچه رسما در سال 2013 به عنوان سند  ONE BELT ONE ROAD (یک کمربند، یک راه) مطرح شده است که به جاده ابریشم معروف شده در واقع ارتباط بین کشورهای مختلف در نقاط مختلف دنیا از مسیر دریا و خشکی است. هدف اصلی آن این است که کشورهای مختلف در همه حوزه‌های اقتصادی و فرهنگی همکاری‌های گسترده‌تری داشته باشند و برای رسیدن به این تبادلات باید راه‌ها به هم نزدیک شوند.

وی افزود: در چارچوب اجرایی شدن جاده ابریشم پروژه‌هایی نیز تعریف می‌شود که در حوزه اقتصاد شامل پروژه‌های زیربنایی مثل ساخت جاده، ریل ،فرودگاه، بندر و نیروگاه است که باعث می‌شود ملت‌ها در حوزه‌های اقتصادی و فرهنگی رشد کنند.

نایب رئیس اتاق بازرگانی ایران و چین تصریح کرد: در مسیر پیوند مردم دنیا بوسیله جاده و ریل و بنادر، انرژی هم می‌تواند یکی از آیتم‌هایی باشد که کشورهایی که صاحب انرژی نیستند، بتواند وضعیت مردم و اقتصادشان را سر و سامان دهند که البته تاکید روی انرژی‌های پاک است که در هزاره سوم به بهبود کیفیت زندگی مردم منجر می‌شود.

وی با بیان اینکه در پروژه جاده ابریشم بحث رقابت به هیچ وجه مطرح نیست، گفت: همه کشورهایی که در این مسیر هستند می‌توانند طرح  خود را به دبیرخانه این پروژه ارائه دهند و در قالب اهداف آن  مورد حمایت مالی و تکنیکی کشورهای عضو قرار بگیرند. اگر کسی توانست پیشنهاد خود را بقبولاند قاعدتا می‌تواند موفق باشد مثل راه‌آهن بندر گوادر تا چین و یا برقی‌کردن راه‌آهن تهران-مشهد که در راستای همین پروژه است که مذاکرات برای فاینانس و وام‌های ارزان قیمت و بدون بهره شروع شده است. بنابراین می‌توان از مزایای برخی کمک‌های بلاعوض و وام های بدون بهره استفاده کرد، ضمن اینکه شاهدیم حتی کشورهایی که از نظر تاریخی در جاده ابریشم نبوده‌اند نیز می‌توانند از مزایای آن استفاده کنند. به اضافه اینکه به برخی کشورهای فقیر در حوزه آفریقا و آسیای میانه نیز به لحاظ اقتصادی کمک می‌شود.

حریری یادآور شد: در این پروژه ملت جوامع دنیا به هم کمک می کنند و با رفتار استعماری و استثماری  قرون ۲۰ و ۲۱ متفاوت است، اهداف استعمارگرانه‌ای مدنظر نظر نیست اما ملت‌ها مرفه‌تر می‌شوند تا مصرف بالا برود به این ترتیب تولید کارخانه‌ها افزایش می‌یابد همان کارخانه‌هایی که بخش عمده‌ای از آنها در چین قرار دارند.

بهروز نامداری نیز درباره امکان بهره بردن ایران از جاده ابریشم به لحاظ صادرات انرژی بخصوص گاز به ایلنا گفت: چین خود را یک صادرکننده در مفهوم کلی می‌بیند ولی در موضوع انرژی یک واردکننده است و ایران را به عنوان یک منبع انرژی می‌داند اما اینکه ما چگونه می‌توانیم نفت و گاز خود را به آنها برسانیم جای بحث است، در مورد صادرات نفت که مسیر مشخص است، آنچه مطمح نظر است، صدور گاز است که از مسیر خط لوله و یا ال .ان.جی صورت می‌گیرد.

وی افزود: در شرایط حاضر صادرات گاز با خط لوله غیرمحتمل است، هر چند خود را در مسیر جاده ابریشم قرار دهیم  آنچه به واقع نزدیک است از طریق ال.ان.جی است. صحبت‌هایی مبنی بر اینکه از طریق پاکستان گاز را به چین متصل کنیم و یا از خط دومی پاکستان- هند -چین بهره ببریم که فعلا منتفی است، زیرا قرارداد گازی ایران با این دو کشور قبلا IPI بود که به خاطر اختلافات بنیادی هند و  پاکستان، لغو شد و اکنون تبدیل به IP شده است.

این کارشناس حوزه انرژی تصریح کرد: اما در هر حال چنانچه دو کشور به توافق برسند این خط لوله می‌تواند ۱۰ درصد سبد انرژی هند را پر کند و این کشور به اندازه‌ای مصرف دارد که هر قدر انرژی از این کشور عبور کند جذب می‌کند، البته پاکستان هم با ورود نخست‌وزیر جدید تمایل به اجرایی شدن دارد و خوشبینی‌هایی بوجود آمده است. اما اینکه اجرا شود یا خیر در هاله‌ای از ابهام است و طرف پاکستانی غیر از مطالعات زیست محیطی به خاطر مباث مالی کار دیگری انجام نداده است.

وی ادامه داد: مسیر دیگری که گاز ایران را به چین می‌رساند از افغانستان است که با وجود کوه‌های هندوکوش، کوهستانی و طولانی بودن مسیر  در حد تئوری خواهد بود.

بهروزی‌فر تاکید کرد: آنچه واضح است کشورهای مصرف کننده انرژی از جمله چین همواره به دنبال متنوع کردن سبد انرژی خود هستند بنابراین مسیرهای زیادی را برای خود مدنظر دارد ضمن اینکه اگر خط لوله از مسیر غربی این کشور عبور کند به توسعه یافتگی این بخش کمک می‌کند.

وی در ادامه خاطرنشان کرد: اینکه ما در پروژه جاده ابریشم فقط به عنوان تامین کننده صرف انرژی آن هم فقط از طریق خط لوله ورود کنیم، بلندپروازانه است. چون روسیه با این کشور مرز مشترک دارد و گاز را به غرب چین رسانده و ما این المان را نداریم و ما باید با پاکستان و افغانستان به تفاهم برسیم. موضوع دیگر  هزینه تمام شده گاز در بازار چین است که چه با خط لوله و از مسیر عسلویه جنوبی‌ترین نقطه ایران باشد و چه از طریق احداث کارخانه ال ان جی گاز را ارسال کنیم، یکسان است، اما بازیگری ما با ال.ان.جی واقعگرایانه‌تر است. اما در عین حال به لحاظ اهداف بلندمدت و وابستگی، قطعا خط لوله به نفع ما است زیرا در حقیقت چین و پاکستان و حتی هند را وارد حلقه متحدین اقتصادی خود کرده‌ایم که البته موانع بسیاری پیش‌رو است، مذاکرات و توافقات پیچیده ای را بین چند کشور می‌طلبد و در کوتاه مدت در ابهام است.

به گزارش خبرنگار خبرگزاری صدا و سیما، شاهین مصطفی یف که به تهران سفر کرده است امروز با فرهاد دژپسند وزیر امور اقتصادی و دارایی کشورمان دیدار کرد.
وی در حاشیه این جلسه در جمع خبرنگاران گفت: بنده و وزیر اقتصاد ایران روسای کمیسیون مشترک اقتصادی دو کشور هستیم و همیشه مذاکرات برای یافتن زمینه‌های همکاری وجود دارد و هر سه ماه دیدار‌هایی را داریم.
وی روابط دو کشور را در سطح عالی و مبتنی بر اعتماد دانست و گفت: ایران از کشور‌های مهم منطقه است و روابط دو کشور به ثبات و امنیت منطقه کمک می‌کند.
وی گفت: روابط تجاری دو کشور در سال ۲۰۱۸ بیش از ۷۴ درصد افزایش داشته و در شش ماهه اول سال میلادی نسبت به سال گذشته این روابط تجاری دو و دو دهم برابر شده است.
وی افزود: شرکت‌های فعال ایران در آذربایجان به ۱۴۰۰ شرکت رسیده که امسال ۳۴ درصد رشد را نشان می‌دهد.
وزیر اقتصاد آذربایجان با بیان اینکه دو کشور در زمینه صنایع خودرو و دارو همکاری داشته‌اند گفت: برنامه‌هایی برای افزایش همکاری‌ها در ساخت اتوبوس و کامیون داریم.
وی کریدور شمال جنوب را از زمینه‌های همکاری دو کشور برشمرد و گفت: بار حمل شده در این کریدور در سال گذشته نسبت به ابتدای فعالیت آن ۸ برابر شده و امسال در مقایسه با سال گذشته ۶۳ درصد افزایش داشته است.
وی با بیان اینکه در زمینه مسائل انرژی دو کشور همکاری داریم افزود: بخشی از شبکه برق آذربایجان به منطقه پارس آباد متصل شده و سال بعد نیز به شبکه برق آستارا متصل خواهد شد.
مصطفی یف افزود: همچنین در جلسه امروز در خصوص اجلاس آتی سه جانبه بین ایران، روسیه و آذربایجان که در سوچی برگزار خواهد شد مسائلی مطرح شد.

فرهاد دژپسند

روابط ایران و آذربایجان بیش از دو برابر شده است

حجم تجارت ایران و آذربایجان در شش ماهه اخیر در مقایسه با مدت مشابه سال قبل، دو و دو دهم برابر شده است

شاهین مصطفی یف وزیر اقتصاد آذربایجان که به ایران سفر کرده است امروز در محل وزارت اقتصاد با فرهاد دژپسند وزیر اقتصاد کشورمان دیدار کرد.
دژپسند پس از این جلسه در جمع خبرنگاران به روابط خوب دو کشور اشاره کرد و گفت: طرح‌های سرمایه‌گذاری مشترک دولتی و بخش خصوصی در زمینه‌های مختلف از جمله صنعت ریلی در جریان است و مبادلات دو کشور بیش از گذشته افزایش خواهد یافت.
وی افزود:​ شرکت‌های ایرانی مشغول در آذربایجان، ​ بیش از ۳۴ درصد رشد داشته است.
وزیر اقتصاد اضافه کرد:​ دو کشور دیدگاه‌های مشترک نزدیکی در زمینه مباحث انرژی، ​ بانکی و گمرکات دارند که این موضوع در قالب تفاهم نامه تنظیم خواهد شد تا در اجلاس مشترک سه جانبه ایران- روسیه- آذربایجان در سوچی مطرح شود.
وی گفت: به رغم همه محدودیت‌ها روند همکاری‌های دو جانبه ما با کشور‌های مختلف از جمله آذربایجان بسیار خوب پیش می‌رود.
دژپسند اضافه کرد:​ در پاییز امسال نیز جلسه دیگری با وزیر اقتصاد آذربایجان خواهیم داشت و در موضوع گسترش همکاری‌ها در بحث خودروسازی، داروسازی، کشاورزی و حتی آموزش تصمیم‌گیری خواهد شد.

به گزارش خبرگزاری تسنیم به نقل از شینهوا نت، عراق و کشور همسایه اش کویت روز جمعه قراردادی با شرکت مشاوره انرژی انگلیسی ERC امضا کردند تا مطالعات لازم برای توسعه میادین نفتی مشترک را در مرز بین دو کشور انجام دهند.

 عبدالمهدی العمیدی، مدیر اداره قراردادهای نفتی عراق گفت امضای این قرارداد قدمی مهم در تقویت روابط دوجانبه است.

این قرارداد همچنین بر علاقه دولت عراق و وزارت نفت آن برای حل تمام مسائل بین دو کشور تاکید می‌کند.

 العمیدی گفت این شرکت مشاوره انگلیسی تمام اطلاعات لازم مربوط به ذخایر نفتی و سایر اطلاعات مورد نیاز را در اختیار ما قرار می‌دهد که راه را برای سرمایه‌گذاری مشترک بین عراق و کویت  هموار می سازد.

 در این بین، عاصم جهاد سخنگوی وزارت نفت عراق گفت با امضای این قرارداد، شرکت مشاوره انگلیسی مطالعات فنی در مورد میادین نفتی مشترک را ارائه می دهد.

 میادین نفتی مرزی بین عراق و کویت قبل از جنگ 1990 و در طول جنگ یکی  از عوامل درگیری بین دو کشور بوده اند و عراق بارها کویت را متهم کرده در داخل مرز عراق چاه حفر کرده و نفت را از قلمروی عراق پمپ می کند ولی کویت این اتهامات را رد کرده است.

 این قرارداد در سالگرد آغاز جنگ 1990 توسط صدام حسین، رهبر سابق عراق علیه کویت بسته شد. عراق و کویت هر دو به دنبال تغییر گذشته هستند.